Bijnamen, kajakken en de berg

Ik woon momenteel al bijna 4 weken @Glenside. In die tijd is er hier veel gebeurd. Er zijn nieuwe “inners” gekomen. Nieuwe bewoners etc…
Een aantal weken terug is hier iemand begonnen met schilderen. Sinds vorige week ben ik erachter gekomen dat hij ook een naam heeft: Kevin. Maar aangezien de nieuwe bewoners zich niet voorstellen of voorgesteld worden hebben ze toch een naam nodig. Dat is momenteel mijn specialiteit: bijnamen bedenken.:P
Zo heet de schilder momenteel “bezemkast”(hij woont in de bezemkast met zijn vriend). Iemand anders is nu “gans” en dan hebben we nog “roodkapje” aka “the hobbit”.
Sinds deze week hebben (de mensen die ik op facebook heb, hebben het al gezien)we allemaal ons eigen servies en bestek: ontbijtbord,bord en een kommetje.
Waar de nieuwe “inners” geen rekening mee hebben gehouden is dat de helft van de bewoners nog servies op zijn of haar kamer had liggen en dus niet iedereen heeft getekend voor deze goederen. Welke wij moeten inleveren wanneer we uittrekken.
Zoals ik in mijn vorige verslag aangaf zouden we zaterdag met de naked bus naar Tauranga gaan. Het was vroeg (7:15u de bus) maar we waren warempel op tijd.
Toen we na 4uur aankwamen op de plaats van bestemming en we wilden inchecken in het hostel deed de receptiemedewerker nogal moeilijk. Céline had haar paspoort niet bij zich (wel andere identiteitsbewijzen) en volgens hem had je dat nodig anders kreeg je geen sleutel. Dus geërgerd hebben we onze koffers achtergelaten en konden we ´s middags als de manager er was weer terugkomen.
We zijn toen even door het dorp gelopen en ik heb me kunnen beheersen. Ik had bijna een paar schoenen gekocht (ja John en Ad hoe is het mogelijk hè), maar op dat moment dacht ik laat ik het maar niet doen. Toen ik op zondagmiddag toch spijt had was de winkel al dicht en dus geen schoenen.
Afijn, daarvoor waren we niet naar Tauranga gegaan. We zijn zaterdagmiddag naar het strand gegaan. Ik had natuurlijk een lange broek en een T-shirt aan en Céline heeft gezond.
Op de terugweg hebben we in het bushokje gewacht en toen kwam op een gegeven moment “Bones” naast ons zitten. Slim was hij niet echt (dacht dat Argentinië bij Italië lag). Hij wilde nog even laten zien dat hij ook echt Bones heette. ID bewijs en ´n tattoo…
Eenmaal teruggekomen bij het hostel mochten we van de manager dan toch naar onze kamer. Om 19u werden we opgepikt om te gaan kajakken en de gloeiwormpjes te bekijken. Dit was natuurlijk een uitdaging. Ik ben vrij lomp en dan meteen in een kajak stappen en sturen, dat kan natuurlijk niet goed gaan hè : P. In het begin verliep het sturen moeizaam (Cé zat voorin te navigeren, RECHTS nee nu naar LINKS). Zeer frustrerend, maar op een gegeven moment ging het wel goed. Ik weet niet wat ik me had voorgesteld van de gloeiwormpjes, maar toen we er waren zei ik “is dat alles?” . Ik vond het een soort blauwe kerstverlichting, maar het was wel leuk om een keer gezien te hebben. Alles is beter dan een berg oplopen! Dat stond voor zondag op het programma.
Ik vind dat natuurlijk helemaal geweldig, maargoed de berg was nog geen 300meter hoog dus ik dacht, daar kom ik nog wel overheen. Alleen was het afgelopen zondag 25° en de tocht was ±3,4km. Ik was dan ook blij toen ik boven was gezien de hitte!
Morgen gaan we glowgolven en dan vrijdag richting Coromandel. Céline gaat een wandeling doen met Robert en ik ga de eerste dag in Whitianga overnachten en zaterdag naar de “Cathedral Cove” en “the hot water beach”. Waarom? Omdat ik even klaar ben met het wandelen:P. (volgende week is het weer zover) Daar meer over in het volgende verslag.
Voor degenen die ook de verslagen van Céline lezen er zullen een aantal foto´s hetzelfde zijn;)

Have a nice week;)